«ننه علی» بدون قضاوت پیشینی نوشته شد
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۳۴۰۰۲
به گزارش خبرگزاری مهر، مرتضی اسدی، نویسنده کتاب «ننه علی» در برنامه «مثبت کتاب خانواده» تلویزیون اینترنتی کتاب درباره نگارش زندگی زهرا همایونی، مادر شهیدان امیر و علی شاه‌آبادی گفت: سعی کرده‌ام روایت این کتاب را بدون قضاوت انجام دهم و اگر مسئله‌ای را مطرح می‌کنم، علل آن را نیز بررسی کنم.
اسدی، نویسنده و فارغ‌التحصیل سینما با اشاره به آغاز فعالیت‌های خود در عرصه نویسندگی، گفت: کار نوشتن را از ۹ سالگی با تصادفی که در مدرسه برای من رخ داد، آغاز کردم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: حدود ۷۰ داستان کوتاه نوشتم، که تاکنون چاپ نشده‌اند. بعد از آن وارد هنرستان شدم و عکاسی خواندم. سپس در دانشگاه، رشته سینما را انتخاب کردم. از ۱۵ سالگی که وارد فضای مسجد و امور شهدا شدم، حدود ۱۰ هزار ساعت مصاحبه با خانواده شهدا انجام دادم. اولین کتابم در سال ۸۸ درباره شهید مهدی رضایی، از شهدای فتنه ۸۸ و ضمیمه آن چهار شهید دیگر فتنه بود.
این نویسنده در خصوص آثار خود، گفت: در کتاب «آخرین نفس»، برای اولین بار وصیتنامه شهدای مدافع حرم گردآوری شده بود که به چاپ رسید. کتاب «بهار آخرین فصل» درباره شهید مدافع حرم «اسدالله ابراهیمی» از شهدای محل و مسجد ما بود که از گذشته او را می‌شناختم و با ایشان مصاحبه کرده بودم. بعد از آن مصاحبه هم به سوریه رفتند و در سال ۹۵ در جبهه مرآته سوریه به شهادت رسیدند.
اسدی در ادامه افزود: بعد از شهادت ایشان مصاحبه‌هایی با خانواده و دوستان این شهید انجام دادم. نهایتاً این مصاحبه‌ها در سال ۱۴۰۰ در قالب کتابی با عنوان «بهار آخرین فصل» چاپ شد. کتاب دیگر، «قصه ننه علی» است که به همت انتشارات «حماسه یاران» منتشر شده است.
وی درباره نقطه آغاز روایت نویسنده شدن خود گفت: بنده در دوران تحصیلم شاگرد تنبلی بودم و در مواقع بسیاری، معلم‌ها از کلاس اخراجم می‌کردند. یک‌بار یکی از معلم‌هایم خیلی از دستم عصبانی بود و من را تحویل ناظم داد. ناظم هم در آخر نوبت صبح آن روز به من گفت که «نمی‌گویم که درست را بخوان، می‌گویم که برو دنبال علاقه‌ات.» و بعد از این اتفاق من که فردای آن روز کلاس انشا داشتم، اولین متن زندگی‌ام را نوشتم. اولین نمره ۲۰ دوران تحصیلم را از همان درس گرفتم. بعدها وارد کانون پرورش فکری کودکان شدم و دوره‌های داستان‌نویسی را شرکت کردم. پس از مدتی هم وارد مسجد محله‌مان شدم.
وی افزود: در مسجد، قسمتی به نام امور شهدا وجود داشت که به ثبت و ضبط خاطرات خانواده شهدا نیاز داشتند. من وقتی وارد این قسمت شدم با تلفن‌همراهم مصاحبه‌هایی با خانواده شهدا انجام دادم. چیزی حدود ۱۰ هزار ساعت مصاحبه سهم من از این حضور در امور شهدای مسجدمان بود. همین اتفاق باعث شد تا من به سمت پیاده‌سازی این خاطرات سوق پیدا کنم و اولین کتابم با نام «هشتاد و اشک» نگارش خاطرات پنج خانواده از شهدای فتنه ۸۸ است. بعد از این کتاب، من کتابی را هم به اسم «بهار، آخرین فصل» منتشر کردم. این کتاب درباره یکی از شهدای مدافع حرم است که از قضا با همدیگر هم‌محله‌ای بودیم.
این نویسنده در ادامه درباره کتاب «قصه ننه علی» و فرایند نگارش آن گفت: کتاب «قصه ننه‌علی» داستان زندگی زهرا همایونی، مادر شهیدان امیر و علی شاه‌آبادی است و من اساساً آشناییم با مادر این شهدا، خود روایتی دارد. یک‌بار در سالن دعای ندبه بهشت زهرا، نمایشگاهی برگزار شده بود که عکس شهدا را به‌نمایش گذاشته بودند و آن عکس معروف از علی شاه‌آبادی هم در آن نمایشگاه بود. در آن روز من آدرس منزل خانم زهرا همایونی را پیدا کردم و به خدمتشان رفتم. قصد داشتم اثری را درباره شهیدانشان به نگارش دربیاورم. خود مادر شهدا به من گفتند که «هرکسی تا الان اینجا آمده، رفته و دیگر پشت سرش را هم نگاه نکرده.» و من در پاسخ گفتم که «چنین نخواهد شد و من اثری که مدنظرم هست را خلق خواهم کرد.» اما اتفاقی که افتاد به‌جهت نوع خاص زندگی این خانم و پیچیدگی‌هایش، من هم رفتم و پشت سرم را نگاه نکردم. طی صحبت‌ها و رفت‌وآمدهایی بالاخره این اثر را قرار شد بنویسم و فرایند نگارشش را آغاز کردم.
اسدی درباره نگارش کتاب افزود: من سعی کردم که روایت این کتاب را بدون قضاوت پیشینی انجام دهم و اگر مسئله‌ای را مطرح می‌کنم، علل آن را نیز بررسی کنم. شخصیت‌های این داستان، تماماً سفید و سیاه نیستند و هرکدام از شخصیت‌ها نکات مثبت اخلاقی دارند و مسائل و ایرادات اخلاقی را نیز ممکن است دارا باشند. در کل، داستان کتاب قصه ننه علی، داستان دختر کم‌سن و سالی است که برای کمک به معیشت خانواده همگام و همراه مادرش کار می‌کند و مسیر رشدش هم در همین اقتضائات تعریف می‌شود. این دختر در سن پایین ازدواج می‌کند و در مسیر زندگی مشترکش هم زندگی راحتی را تجربه نمی‌کند. همسرش، تندخویی‌ها و بداخلاقی‌هایی را مرتکب می‌شود و حرف و رفتارهایی که از سمت همسرش بر مذاقش خوش نمی‌نشست را با کتک جواب می‌داد. من در این داستان سعی کردم روایت متفاوتی را از خانواده شهدا بازگو کنم. آن‌چه که هست را بدون سانسور و بدون قضاوت به مخاطب عرضه کنم.
کد خبر 5755322منبع: مهر
کلیدواژه: شهدای مدافع حرم مرتضی اسدی انتشارات حماسه یاران تلویزیون اینترنتی کتاب کتاب و کتابخوانی معرفی کتاب کتاب و کتابخوانی روز جهانی قدس روز قدس عماد افروغ راهپیمایی روز قدس نهاد کتابخانه های عمومی کشور سید مجید امامی رایزن فرهنگی کیومرث پوراحمد فلسطین کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فرهنگسرای رسانه موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران خانواده شهدا قصه ننه علی بدون قضاوت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۳۴۰۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درباره پل استر، نویسنده شهیر آمریکایی/ تراژدی پست مدرن
به گزارش قدس آنلاین، پل استر یکی از نویسندگان محبوب جهان بود و آثار او به بیش از ۴۰ زبان ترجمه شد. نویسنده‌ای که بسیاری او را با شاهکارش «سه‌گانه نیویورک» (شهر شیشه‌ای، ارواح و اتاق دربسته) می‌شناسند و من با رمان‌های دلچسب «تیمبوکتو»، «سانست پارک» و «موسیقی شانس».
پل استر مثل بسیاری از نویسندگان آمریکایی علاقه‌مندان زیادی در ایران دارد، به طوری‌که ناشرانی مانند نشر افق و چشمه، کتاب‌های او را با رعایت قانون کپی‌رایت و فاصله کمی از انتشار جهانی، در ایران ترجمه می‌کردند و به چاپ می‌رساندند.
او نخستین کتابش را در سن ۳۵سالگی و در سال ۱۹۸۲ نوشت؛ یک زندگی‌نامه اما با روایت داستانی به نام «اختراع انزوا». دو سال بعد، سه‌گانه نیویورک را نوشت که سبب شد نام پل استر در محافل ادبی انگلیسی‌زبان مطرح شود. پس از انتشار این سه‌گانه، منتقدان و کتابخوان‌ها آثارش را با جدیت بیشتری دنبال کردند.
سه‌گانه نیویورک، مشهورترین اثر پل استر، از سه رمان به هم پیوسته تشکیل شده است: شهر شیشه‌ای، ارواح و اتاق دربسته؛ داستان‌هایی به‌یاد ماندنی و اسرارآمیز که به شکلی نفسگیر، خواننده را درگیر اتفاقات خود می‌کنند. سه رمان کوتاه معمایی، فلسفی و کارآگاهی که شخصیت هر داستان در شهر نیویورک دچار ماجراهای عجیب و غریبی می‌شوند؛ اتفاق‌هایی که سرانجام آن جنون، سرگشتگی و بحران هویت است. این کتاب‌ها جسورانه نوشته شده و سرشار از پیچیدگی‌های انسانی و عاطفی هستند.
جهان خاص «پل استر»
در ابتدا برچسب ژانر کارآگاهی را بر آثار استر گذاشتند اما با انتشار آثار دیگرش مشخص شد او نویسنده‌ای است که جهانی مخصوص به خود دارد؛ جهانی که مهم‌ترین مؤلفه‌های آن پرداختن به بحران هویت، فقر، مفهوم انزوا، شکستن فضا و زمان و تأکید او بر پدیده شانس است.
قهرمان‌های کتاب‌های استر اغلب خود را گرفتار داستان سرنوشت یا نقشه‌های دیگری می‌یابند؛ چیزی فراتر از توان و تصورشان، چیزی که آنها را به این پرسش می‌رساند که
«من کیستم؟» (این ویژگی در اثر «موسیقی شانس» بسیار مشهود است) او در همه این سال‌ها در آثارش قهرمانی خلق کرده که هر کدامشان می‌تواند آینه‌ای مقابل مخاطب بگذارد و مخاطب با خواندن داستان شخصیت‌ها به کشف خود دست پیدا کند.
اما یکی ازآثار دلچسب پل استر، رمان «تیمبوکتو»ی او است. یک داستان تمثیلی مدرن که می‌خواهد با بیان ساده، از معانی ژرف صحبت کند.
قهرمان داستان «تیمبوکتو» سگی به نام آقای بونز است که همراه و همدم همیشگی مردی بی‌خانمان از بروکلین به نام ویلی جی.کریسمس می‌شود. ویلی از نظر جسمانی وضعیت خوبی ندارد و همزمان با وخیم‌تر شدن حالش، به همراه آقای بونز به سوی بالتیمور راه می‌افتد. داستان سفر آنها توسط آقای بونز روایت می‌شود. پل استر با قرار دادن سگ به عنوان یک شخصیت داستانی، موفق شده یکی از غنی‌ترین و هیجان‌انگیزترین داستان‌ها در ادبیات آمریکا را خلق کند. این کتاب از نگاه حیوانات، دنیای انسان‌ها را مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دهد.
نوشتن از جزئی‌ترین خاطرات
پل استر که در سال ۲۰۱۷ نامزد جایزه معتبر بوکر شد جزو نویسندگانی بود که ید طولانی در نوشتن آثار زندگی‌نامه‌ای داشت. او در آثاری مانند «اختراع انزوا»، «بخور و نمیر» و «خاطرات زمستان» با دقت و ریزبینی به بررسی جزئی‌ترین خاطرات خودش دست زده است؛ از سرمای کف اتاق در ۶سالگی گرفته تا تجربه گرسنگی و فقر تا علاقه دیوانه‌وارش به بیسبال و موسیقی.
آقای نویسنده علاوه بر ورزش و موسیقی با دنیای سینما هم بیگانه نبود.
او خالق بیش از ۳۰اثر بود که از این میان چندین عنوان به فیلم تبدیل شده‌اند که «موسیقی شانس» از آن جمله است.
استر خودش فیلم‌نامه‌هایی نوشت که با فیلمنامه «دود» (۱۹۹۵) با بازی هاروی کایتل، ویلیام هرت و جیانکارلو اسپوزیتو آغاز شد. سپس همراه وانگ به‌طور مشترک دنباله‌ای به نام «آبی در چهره» را کارگردانی کرد.
سال ۱۹۹۸، آستر همراه کایتل، سوروینو و ریچارد ادسون فیلمنامه «لولو روی پل» را نوشت و کارگردانی کرد. او سال ۲۰۰۷ در فیلم «زندگی درونی مارتین فراست» با بازی دیوید تیولیس، ایرنه جاکوب و مایکل ایمپریولی بار دیگر همین وظیفه را انجام داد.
استر در مورد ورودش به دنیای فیلمسازی گفته بود: «من بیشتر یک نویسنده‌ام. نویسندگی کار من است. فیلمسازی برای من یک راه دیگر برای قصه‌گویی است».
پس از کتاب «مردم حمام خون» آخرین کتاب پل آستر که با عنوان «باوم‌گارتنر» منتشر شده، به پروفسوری می‌پردازد که با خاطره تلخ مرگ همسرش مبارزه می‌کند. استر در زمان نوشتن این رمان با بیماری‌اش دست و پنجه نرم می‌کرد و هنگام نوشتن رمان در مصاحبه‌هایش تأکید کرده بود این رمان شاید آخرین اثرش باشد. او گفته بود: «احساس می‌کنم وضعیت سلامتی‌ام آن‌قدر مخاطره‌آمیز است که بگویم شاید این آخرین چیزی باشد که می‌نویسم و اگر این پایان باشد پس با این مهربانی انسانی که به عنوان نویسنده در محافل صمیمی دوستانم احاطه‌ام کرده، باید بگویم ارزشش را داشت».
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت